Poczucie humoru
Różnie traktowany jest humor w miejscu pracy. W krajach anglosaskich takich jak GB, NZ, Irlandia, Australia, USA jest niezbędnym składnikiem komunikowania się z współpracownikami a nawet klientami. W GB to bardzo ważna umiejętność traktowana na równi z umiejętnością technik sprzedaży, marketingu lub innych umiejętności zawodowych. W wielu ofertach pracy obok określonych kwalifikacji które musi mieć kandydat, takich jak na przykład umiejętność pracy w zespole, umiejętność posługiwania się komputerem lub dyspozycyjność podaje się takie wymaganie jak "sense of humor reuired", "must have sene of humor" (wymagana poczucie humoru).
W krajach anglosaskich humor jest często wykorzystywany do rozładowania napiętej lub niezręcznej sytuacji (tzw. ice breakers). Używany jest także do przywrócenia uwagi słuchaczy np. w trakcie prelekcji, wykładów lub odczytów, a nawet kazań kościelnych.
Brytyjczycy i Anglicy często rozpoczynają swoje prezentacje od dowcipów lub anegdot aby pozyskać uwagę słuchaczy i łagodnie wprowadzić ich w temat. Nawet najpoważniejsze przemówienia włącznie z pogrzebowymi mogą zawierać zabawne anegdoty.
Inny stosunek do humoru mają Niemcy i Finowie. Jeśli będziemy starali się być zbyt zabawni robiąc z nimi interesy, nie będziemy przez nich traktowani poważnie. Tam każdy etap prowadzenia interesów jest nacechowany powagą i skupieniem.
Humor charakterystyczny dla danego kraju jest często niezrozumiały dla osób z innych krajów, kultur. Żartobliwa wymiana zdań tak charakterystyczna dla menadżerów brytyjskich, irlandzkich lub amerykańskich jest trudna do zrozumienia dla obcokrajowców i jest dla nich dużym utrudnieniem. Brytyjskie poczucie humoru często jest oparte na autoironii, żartach skierowanych na samych siebie. Mogą np. przedstawiać się jako niekompetentnych nieudaczników. Taki typ humoru jest trudny do zrozumienia dla innych nacji.
Brytyjczycy mogą także używać nieszkodliwego, niezłośliwego typu humoru w stosunku do innych osób. Brytyjski sposób komunikowania się zezwala na przyjacielskie, niezłośliwe przytyki wobec osób dobrze znanych lub zaprzyjaźnionych.
Brytyjczycy mogą także używać sarkazmu, Irlandczycy, Australijczycy lubią "teasing" - żartobliwe drażnienie się ze swoim rozmówcą.
W krajach anglosaskich humor jest często wykorzystywany do rozładowania napiętej lub niezręcznej sytuacji (tzw. ice breakers). Używany jest także do przywrócenia uwagi słuchaczy np. w trakcie prelekcji, wykładów lub odczytów, a nawet kazań kościelnych.
Brytyjczycy i Anglicy często rozpoczynają swoje prezentacje od dowcipów lub anegdot aby pozyskać uwagę słuchaczy i łagodnie wprowadzić ich w temat. Nawet najpoważniejsze przemówienia włącznie z pogrzebowymi mogą zawierać zabawne anegdoty.
Inny stosunek do humoru mają Niemcy i Finowie. Jeśli będziemy starali się być zbyt zabawni robiąc z nimi interesy, nie będziemy przez nich traktowani poważnie. Tam każdy etap prowadzenia interesów jest nacechowany powagą i skupieniem.
Humor charakterystyczny dla danego kraju jest często niezrozumiały dla osób z innych krajów, kultur. Żartobliwa wymiana zdań tak charakterystyczna dla menadżerów brytyjskich, irlandzkich lub amerykańskich jest trudna do zrozumienia dla obcokrajowców i jest dla nich dużym utrudnieniem. Brytyjskie poczucie humoru często jest oparte na autoironii, żartach skierowanych na samych siebie. Mogą np. przedstawiać się jako niekompetentnych nieudaczników. Taki typ humoru jest trudny do zrozumienia dla innych nacji.
Brytyjczycy mogą także używać nieszkodliwego, niezłośliwego typu humoru w stosunku do innych osób. Brytyjski sposób komunikowania się zezwala na przyjacielskie, niezłośliwe przytyki wobec osób dobrze znanych lub zaprzyjaźnionych.
Brytyjczycy mogą także używać sarkazmu, Irlandczycy, Australijczycy lubią "teasing" - żartobliwe drażnienie się ze swoim rozmówcą.
